Heeft het nog zin rond de pot te draaien als het uiteindelijk vierkant te spreken in beelden om de waarheid je glimlach te bewaren als je niet echt Heeft het nog zin te verbloemen als we allemaal weten regels te volgen die niemand in discussie te treden met als je toch Heeft het zin teMeer lezen over “op een ander”
Auteur archief:Pascale Wouters
Bewaard
Ik ben een concept. Een idee dat wordt bewerkt. Ik word ergens opgeslagen en nadien weer opgevist. Mijn ontwerp kan een concrete vorm aannemen. Tenminste als je helemaal voor me gaat. Zet mijn nutteloze woorden stuk voor stuk aan de kant. Haal ze door met een potlood dat niet te scherp is. Hul me inMeer lezen over “Bewaard”
ik ben hangende
ik ben hangende als een hammock die haar kronkels aan elkaar knoopt tussen twee ogen schommel ik rusteloos verder om de amok in haar brein te bedaren ik ben hangende als een wolk die maar niet weg wil voor haar zon zo’n dwarsligger op een koude dag die zich niet zomaar laat wegblazen ik benMeer lezen over “ik ben hangende”
blue remembered bridge
‘k Ben in de wolken met mijn krachtigheid. Ik tors ‘t gewicht van mijn bestaan op twee gespreide benen. Als een tipi op zee verankerd in hun vierkanten habijt. Er rijden wagens op mijn kruin of zijn het treinen ellenlang met veel lawaai? Ik hoor de stilte in een handomdraai als ik het water transformeerMeer lezen over “blue remembered bridge”
Van niks of niets
Van niks of niets. Nee, spijt heb ik van nikske niet. Niet van ’t oude, niet van ’t zoete. Waar ik heb voor moeten boeten, dat kan mij niet meer schelen. Van niks of niets. Nee, gezegend met excuses ben ik niet. Alles is gepasseerd, geoublieerd, verdwaald en verdrongen. Is er iets gebeurd? Heb ikMeer lezen over “Van niks of niets”
Sonnet
Het lopen sloopt een liter zweet van mij. M’n hart rept zich naar buiten zo gejaagd, geplaagd door pompend heen-en-weer vertraagt het niet. Verzwikking hoort er eenmaal bij. Dat lopen struikelt over mijn gemoed. Ik straal van stijfheid, pleeg een kilomeet met voorbedachten rade. Maar ik weet dat pijn verzacht als ‘t razend in mijMeer lezen over “Sonnet”
29S
Dertig worden is geen impulsieve beslissing. Het is een werk van jaren. Soms een creatieve opdracht maar nog vaker een geluk. Een thesis die ge op tijd moet binnenbrengen, anders verjaart ze. Het is een andere tram durven nemen. Een rechtstreekse. Zonder omwegen. Willen gaan zitten naast een bomma en lichte rugpijn ontkennen. Dertig wordenMeer lezen over “29S”
