ik ben een slaapzak die jouw dromen souffleert zo’n onontbeerlijk lichtgewicht dat zwicht voor het avonduur ik ben zo eentje dat moeilijk in de hoes geraakt houd me in het gareel trek me aan en neem me mee en als je weer gaat slapen ergens in een land ver buiten rol ik mijn loper voor jeMeer lezen over “ritsen”
Auteur archief:Pascale Wouters
ik ben een beetje roerei
ik breek mijn hoofd als de zon opkomt dan ben ik op m’n best en kakel ik de krant in je oor als vroege informatiebron ik ben een beetje roerei mijn gemoed verandert snel houd mijn tijd in ’t oog als ik uitbarst en me in de boter vlij ontdooi ik waar jij ik kan een koude ochtendMeer lezen over “ik ben een beetje roerei”
En het is bijna kerst
Soms kijk ik jou diep in de ogen. Zo diep dat mijn neus op jouw feit wordt gedrukt. Het vlot niet. Ik ben de rem die tegen je wiel schuurt. Ik ben de gedachte dat je je banden moet oppompen. Altijd aanwezig als je kasseien groet. Doch moeilijk in praktijk om te zetten. Draai dat ventielMeer lezen over “En het is bijna kerst”
op een ander
Heeft het nog zin rond de pot te draaien als het uiteindelijk vierkant te spreken in beelden om de waarheid je glimlach te bewaren als je niet echt Heeft het nog zin te verbloemen als we allemaal weten regels te volgen die niemand in discussie te treden met als je toch Heeft het zin teMeer lezen over “op een ander”
Bewaard
Ik ben een concept. Een idee dat wordt bewerkt. Ik word ergens opgeslagen en nadien weer opgevist. Mijn ontwerp kan een concrete vorm aannemen. Tenminste als je helemaal voor me gaat. Zet mijn nutteloze woorden stuk voor stuk aan de kant. Haal ze door met een potlood dat niet te scherp is. Hul me inMeer lezen over “Bewaard”
ik ben hangende
ik ben hangende als een hammock die haar kronkels aan elkaar knoopt tussen twee ogen schommel ik rusteloos verder om de amok in haar brein te bedaren ik ben hangende als een wolk die maar niet weg wil voor haar zon zo’n dwarsligger op een koude dag die zich niet zomaar laat wegblazen ik benMeer lezen over “ik ben hangende”
blue remembered bridge
‘k Ben in de wolken met mijn krachtigheid. Ik tors ‘t gewicht van mijn bestaan op twee gespreide benen. Als een tipi op zee verankerd in hun vierkanten habijt. Er rijden wagens op mijn kruin of zijn het treinen ellenlang met veel lawaai? Ik hoor de stilte in een handomdraai als ik het water transformeerMeer lezen over “blue remembered bridge”
Van niks of niets
Van niks of niets. Nee, spijt heb ik van nikske niet. Niet van ’t oude, niet van ’t zoete. Waar ik heb voor moeten boeten, dat kan mij niet meer schelen. Van niks of niets. Nee, gezegend met excuses ben ik niet. Alles is gepasseerd, geoublieerd, verdwaald en verdrongen. Is er iets gebeurd? Heb ikMeer lezen over “Van niks of niets”
Sonnet
Het lopen sloopt een liter zweet van mij. M’n hart rept zich naar buiten zo gejaagd, geplaagd door pompend heen-en-weer vertraagt het niet. Verzwikking hoort er eenmaal bij. Dat lopen struikelt over mijn gemoed. Ik straal van stijfheid, pleeg een kilomeet met voorbedachten rade. Maar ik weet dat pijn verzacht als ‘t razend in mijMeer lezen over “Sonnet”
29S
Dertig worden is geen impulsieve beslissing. Het is een werk van jaren. Soms een creatieve opdracht maar nog vaker een geluk. Een thesis die ge op tijd moet binnenbrengen, anders verjaart ze. Het is een andere tram durven nemen. Een rechtstreekse. Zonder omwegen. Willen gaan zitten naast een bomma en lichte rugpijn ontkennen. Dertig wordenMeer lezen over “29S”