als wij op toppen tenenval ik alras voor haarje weet toch wat men zegt zo’n stoot blijft zitten in mémoire met de vinger in de luchtleest zij de bergcontour wij verhalen piek soms niemendaltot tijdloze roman tout court als trouwe metgezel trekt zij mij over drempels heenad rem beneemt ze adem wij zijn op d’hoogte van dit fenomeen terwijlMeer lezen over “assorti”
Auteur archief:Pascale Wouters
dame zo dichtbij
die beminde onbekendeverscheen pardoes op doekals een unieke zonnewendeschildert zij op mijn verzoek ik zeg dame zo dichtbijschuif mee aan mijn banketals een clair-obscur portretblaast zij een wolk opzij met jou wil ik de stadinduiken onverwachtik huldig jou tot woordenschatcrescendo klinkt de nacht wil jij met mij gaan tweeluikenals collectief baroklaat ons dan het donkerMeer lezen over “dame zo dichtbij”
ik vind ze niet eens
dat ik haar graag wildezeggen hoezeer ik haar bewierookbegon ze steevast over koetjesof bracht water aan de kook met haar neus de andere kant opvraagt ze wat ik willaten we toch mijn dingwe rijden verder downhill dat ze uitgedaagd wil wordendoch vrij in hoofd en handelenin een eenzame sprintstuurt zij me wandelen ik zet haarMeer lezen over “ik vind ze niet eens”
over landsgrenzen heen
ze tokkelt mij een tangoin een jamsessie op maatals onmisbaar coupletvoegt zij woord bij daad op top van de laddertoont zij haar talentzij is majeur op ieder moment wanneer ze snaren raaktklinkt zij als corazónmet lach en wimpelvertaal ik haar chanson met bravoure zingt ze haar refrein in eerste stemals een oorwurm blijft zehangen heel ad remMeer lezen over “over landsgrenzen heen”
wacht september af
of de zomer zingt in herfst of bij windzacht neuriet als er vlokken vallen op het veld of de bloem nog geurt als sneeuw haar blad besmeurt lief vraagt of zij er ook in ’t donker wezen mag of ze warm door winters walstop tippen of kapotte soken als een pasgeboren vuurhaar tessituur aanblaast wachtMeer lezen over “wacht september af”
het wereldwijde in
draadloos verbinden wijelkaar het wereldwijde inmet vervlochten vingersweven we een veilig web bij elke verzonden blikontvangen we signaalmet een lach de ether doorsynchroon vertellen wij verhaal als hard en soft zijn wij geallieerdverbreek nimmer het netmaar surf de lengte langszonder dat je ons bezeert
groentje
soms tranen wijons verdriet tegemoetdan gieten we de grondonder eigen voet een groentje groeit pasals het nu en dan te water gaatzongedroogd de dagen rondneemt het geen bladmeer voor de mond dan kijkt het steen en beenover onkruid heen
noem mij anders
soms ben ik niets meer dan wat ze denken schuilt de waarheid voor natte vingerwerk of in de kleine letters van hun roman dat kan noem mij anders Lola dan ren ik van je weg en wijzen ze me na pas op voor dat stuk verdriet is niet pro eerder een tikkel contra noem mij anders danMeer lezen over “noem mij anders”
altijd bij
onverwacht sla ik mijn vleugels sierlijk uit dan scheer ik langs jouw oppervlak en raak het dons van pasgeboren drift met strakke blik kijk ik hoe jij dobberend lonkt hoe de kring in ‘t water om ter gulzigst pronkt als reiger zie ik jou vanuit de verte graag dichtbij dan rijg ik ons en wij tot prikkelende zinMeer lezen over “altijd bij”
zou de zee
zou de zee zich zorgen baren over hoe zij in de oren klinkt of ebt haar overvloedig ruisen weg na volle maan zou de zee zich morgen sparen om meer te geven als de tijd of schrijft ze dat komen en terug toe aan haar aantrekkelijkheid zou de zee zich waarborgen te zijn wat haarMeer lezen over “zou de zee”
AUTEUR op maat 