de nacht strijkt onze plooien glad ik glunder als vanouds ik schaats het krieken in en uit en maak opnieuw groeven in haar huid een kers op de kaak sneeuw als sproeten op de weg of hoe het zout een zoete wonde werd ik kijk over winter heen zo ver als ik maar kan een wit tapijt als rode loperMeer lezen over “over winter”
Auteur archief:Pascale Wouters
raaklijn
als een warm oord lig je uitgestrekt op mijn kaart ik tik je aan dans een rondje om je heen daar wil ik landen zeg ik je kussen à la carte ‘k wil je als een oceaan omringen en happen naar jouw hart de andere kant van de wereld is soms maar een vinger verMeer lezen over “raaklijn”
het is als nieuwe kleren kopen
zit het goed past het bij elkaar dan hoef je niet te twijfelen neem het stuk mee naar huis draag het met trots en wees niet bang niemand staat even mooi met jouw buitenkans mettertijd schuurt het binnenin je gaat iets vaker uit met een ander stuk verzwijgt wat er nog in je kast hangtMeer lezen over “het is als nieuwe kleren kopen”
als ik jouw punten snijd
je vroeg te vergeten wat niet was over iets dat pas de bloem geen water schenken zeiden ze enkel zon zal haar doen stralen ik scheen soms zelf door de spleten maar kon niet raken wat ik wilde je zei wees stil en sprak voort steek me in de onderste schuif desnoods bij sokken dieMeer lezen over “als ik jouw punten snijd”
voor de nacht
wat ik graag nog zeggen wou voor de nacht jouw dag omarmt om samen kaarsen uit te blazen verzwijg je wens voor ieders oor hij ontpopt niet naar behoren als de buren er mee gaan lopen hoewel ik net wat letters las die verdacht veel leken op een wens waar jij op zint ik flaneerdeMeer lezen over “voor de nacht”
badjas
nooit wilde ik een badjas aan te warm liever rechtstreeks in contact heelhuids uit het water zonder dampkap rond mijn lijf zo’n jas was me te grof en liet me meermaals koud je bent niet vrij van kronkels als je een stoffen gevel etaleert wees puur en proper zei ik dan we drogen elkaar welMeer lezen over “badjas”
Geen haan
Ergens in de buurt kraait een haan. Elke dag. Als het licht wordt en weer donker. En daartussenin. Ik weet niet waar hij verstopt zit. Hij schreeuwt me soms wakker. En vergezelt me bij het schrijven. Hij verbaast de kerkklokken met zijn grote klep. Ik hoor hem bij het opmaken van mijn bed. Bij het ophangenMeer lezen over “Geen haan”
Vandaag dacht iemand dat ik Lin heette
Die naam stond nog niet op mijn lijst. Ik heb die iemand moeten teleurstellen. Dat doe ik regelmatig. Mensen vragen vaak of ze mij ergens van kennen. Dan begint mijn molen te draaien. Misschien die keer op café? Toen ik dat bier? Of toen mijn boodschappentas scheurde? En alles? Het was toch niet dat moment waaropMeer lezen over “Vandaag dacht iemand dat ik Lin heette”
een vlaag van mondigheid
als kaarsvet word ik week verlang ik vurig naar een hard bed en spreek ik vloeiend alle talen terwijl jij simultaan tolkt slechts met een simpele zucht zeg maar een vlaag van mondigheid wordt het donker in de kamer alsof ik het genre met vlammende deur verlaat en koppig in de put van mijn bed ga liggen inMeer lezen over “een vlaag van mondigheid”
Balk
Soms zou ik willen dat iemand mij eens aanraakt. Niet per ongeluk of heel even maar zoals een file richting kust. Soms zou ik willen dat iemand de punten van mijn haar bespeelt als een piano zonder te eindigen in mineur. Ik zou soms willen dat iemand me de zomer in vrijt. Dat de zonMeer lezen over “Balk”