Tag archief:vic perri

‘k Ben in de wolken met mijn krachtigheid. Ik tors ‘t gewicht van mijn bestaan op twee gespreide benen. Als een tipi op zee verankerd in hun vierkanten habijt. Er rijden wagens op mijn kruin of zijn het treinen ellenlang met veel lawaai? Ik hoor de stilte in een handomdraai als ik het water transformeerMeer lezen over “blue remembered bridge”