als de nachten dagen worden dans ik altijd op jouw maan dan klinkt er van lambada doorheen ons lijfelijk bestaan laat mijn lippen nippen van jouw baan rond de planeet trek mij aan en weet dat dag ook nacht bekeert mijn tong danst tango tussen kraters op je huid of hoe er uit die zachte landing een balletMeer lezen over “lambada”
Auteur archief:Pascale Wouters
haar slapen
de sterren in haar ogen knippen gaandeweg hun lichtjes uit haar nachten lonken liever laat dan kijk ik graag naar boven als in een wolk van woorden zwijmelt zij de avond in dan tuimelt ze in sluimerstand en is ’t de roes die van haar wint ver boven het donker heen daar waar je vanMeer lezen over “haar slapen”
als de avond dag zegt
mijn kijkers wagenwijd als ik haar water raak dan weet ik dat ze van me slurpt zoals van thee voor ’t slapengaan haar ogen als een volle zee waarop mijn vlot gretig deint ik vaar subtiel haar randen af voor dat zij voorgoed verdwijnt bij valavond keert haar tij dan ebt ze weg van d’ overvloedMeer lezen over “als de avond dag zegt”
staat van ontbinding
hoe snel raakt een huid van ’t onverharde pad af het struikelt over drempels heen een afdruk op broeierig beton als een felle brand laai ik op met trillend ooglid schiet de lucht een passionele pluim omhoog blaas me maar positief mijn vlees ligt op jouw rooster draai mij om bekijk en wakker me als een barbecueMeer lezen over “staat van ontbinding”
dat spreekt voor zich
als rode lippen op een wijnglas klampen wij de avond vast dan proeven we Chopins nocturne die zich onder ’t sop te slapen legt zo was je de contouren van de nacht niet zomaar weg zelfs op ’t droge houden wij stand en stevig van elkaar en telkens jij ons in het licht draait en keertMeer lezen over “dat spreekt voor zich”
lijflied
soms danst een lijf met open dak dan kronkelt het haar bochten vrij en racet het recht door volle zee een sluipweg van zich af zelfs in weer en winter demarreert het dankbaar voort dan splijten vingers de wind in twee en wordt haar lied gehoord en als dat lijf dan ongeremd een berg opMeer lezen over “lijflied”
flessengeluk
als alle glazen gevuld een oog verdrinkt in het andere de tongen loslippig breng ik de lege bakken down under met voorbedachten rade daal ik de trap af betast de muren knip het licht met open mond staren ze me aan ik zwijg en grijp ze zacht bij de keel een voor een de halzenMeer lezen over “flessengeluk”
over winter
de nacht strijkt onze plooien glad ik glunder als vanouds ik schaats het krieken in en uit en maak opnieuw groeven in haar huid een kers op de kaak sneeuw als sproeten op de weg of hoe het zout een zoete wonde werd ik kijk over winter heen zo ver als ik maar kan een wit tapijt als rode loperMeer lezen over “over winter”
raaklijn
als een warm oord lig je uitgestrekt op mijn kaart ik tik je aan dans een rondje om je heen daar wil ik landen zeg ik je kussen à la carte ‘k wil je als een oceaan omringen en happen naar jouw hart de andere kant van de wereld is soms maar een vinger verMeer lezen over “raaklijn”
het is als nieuwe kleren kopen
zit het goed past het bij elkaar dan hoef je niet te twijfelen neem het stuk mee naar huis draag het met trots en wees niet bang niemand staat even mooi met jouw buitenkans mettertijd schuurt het binnenin je gaat iets vaker uit met een ander stuk verzwijgt wat er nog in je kast hangtMeer lezen over “het is als nieuwe kleren kopen”
