Soms zou ik willen dat iemand mij eens
aanraakt. Niet per ongeluk of heel even
maar zoals een file richting kust.
Soms zou ik willen dat iemand de punten
van mijn haar bespeelt als een piano
zonder te eindigen in mineur.
Ik zou soms willen dat iemand me
de zomer in vrijt. Dat de zon haar hoogste
punt bereikt en me doet smelten op een tong.
Ik wil dat iemand me mondjesmaat vertelt
hoeveel hij van mijn dissonantie houdt
terwijl ik noten voor hem balk.
Was ik maar een ezelsoor
dan wist ik waar jij gebleven bent.
mooi pascale!
Oooooooooooooo zucht !
zoooo mooooi !!
Zo herkenbaar
Zo mooi verwoord