altijd bij

onverwacht sla ik
mijn vleugels sierlijk uit
dan scheer ik langs jouw
oppervlak en raak het dons
van pasgeboren drift

met strakke blik kijk ik
hoe jij dobberend lonkt
hoe de kring in ‘t water
om ter gulzigst pronkt

als reiger zie ik jou
vanuit de verte graag dichtbij 
dan rijg ik ons en wij
tot prikkelende zin

een rode draad
blijft altijd bij

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: