dame zo dichtbij

die beminde onbekende
verscheen pardoes op doek
als een unieke zonnewende
schildert zij op mijn verzoek

ik zeg dame zo dichtbij
schuif mee aan mijn banket
als een clair-obscur portret
blaast zij een wolk opzij

met jou wil ik de stad
induiken onverwacht
ik huldig jou tot woordenschat
crescendo klinkt de nacht

wil jij met mij gaan tweeluiken
als collectief barok
laat ons dan het donker fnuiken
en dansen in amok