Ergens in de buurt kraait een haan. Elke dag. Als het licht wordt en weer donker. En daartussenin. Ik weet niet waar hij verstopt zit. Hij schreeuwt me soms wakker. En vergezelt me bij het schrijven. Hij verbaast de kerkklokken met zijn grote klep. Ik hoor hem bij het opmaken van mijn bed. Bij het ophangenMeer lezen over “Geen haan”